2008 memory lane

45 jaar Skuytevaert 1963-2008

Skuytevaert bestaat dit jaar 45 jaar en bestaat uit 344 gezins-, 162 persoon- en 7 aspirant leden.

Dagtochten

Dagtochten zijn een terukerend evenementje bij het jeugdzeilen. Altijd gezellig om met zoveel boten het water op te gaan.

Op 31 Juli 2008, zijn we met 30 kinderen op 9 boten gaan varen. Eerst gingen we naar de pier van Scheveningen. Op de heen en terugweg hebben we veel gekletst, vraag maar aan Co.

Nadat 8 boten ons hadden ingehaald draaiden we om en waren we voor 1 minuut even voorop. Daarna werden we gelijk weer ingehaald. Tussen Wassenaar en Katwijk stonden broodjes en drinken klaar. Waar we erg van hebben genoten.

Op de weg richting de uitwatering hebben we ook veel gekletst. We hebben geprobeerd Bram ons niet te laten inhalen, maar dat mislukte. Bij de uitwatering aangekomen draaiden we weer om, om weer naar Skuytevaert te gaan. Co liet ons voorop zitten en we lieten hem al het werk doen.

Nadat alle boten afgetuigd waren mochten we naar huis.

Groetjes Anouk en Babet.

Oefenen met KNRM

Omdat catamarans ook wel eens in de problemen komen, en we willen voorkomen dat een catamaran aan gort gertrokken wordt tijdens de reddingactie, gaan we de bemanning van de Redder instructie geven over hoe een catamaran in elkaar zit.

Deze instructie en andere oefeningen met de KNRM zal elk jaar gaan plaastvinden. Later zijn we ook onderdeel van de SAR en mogen we met toestemming in het SAR gebied komen.

Stormpje in 2008

Broer en zus beiden actief bij het Jeugdzeilen.

Bitter Koud en Bere Gaaf

De wind trekt flink aan en de training is een uur opgeschoven omdat het s’ochtends te koud geworden is. We staan op ons catamaran eilandje op te tuigen om straks de Braassem over te zeilen naar de plek waar de boeien worden uitgelegd. Het zal echter nog even duren voor dat zover is.

Afgelopen zomer hoorde ik ervaren Hobie 16 zeilers al praten over die goede Braassem trainingen die er vroeger waren. Hoe stoer dat was en hoe goed je daarvan leerde zeilen. Bij het horen van deze korte herinneringen voelde ik mij, in plaats van een bijna financieel volwassene van 20, mijn tenen al wiebelen als een Pipi langkous. Was die training er niet meer? Het leek me wel wat zo’n Hobie 16 zeilen. De eerste kennismaking met een Hobie 16 was door de Hobie 16 aan te varen, een ongelukje dus. Het leek mij dat ik dit beter kon en de kans kwam! Of ik een weekend wilde zeilen met ene Paul. Een NK zelfs en het was op Katwijk., Een betere vuurdoop bestond denk ik niet. Het was nieuw maar gaaf! En voorlopig de laatste keer op een Hobie 16 want Yara en ik gingen weer verder met de zondag wedstrijden om de jeugd te vertegenwoordigen met de Nacra! Maar van het een kwam het ander en ontmoette ik iemand die mij vroeg hoe ik het zou vinden om een keertje Hobie 16 te zeilen want ze zochten meiden om teams te vormen! Er waren al drie jeugdteams actief waarvan twee jongens teams en een meiden boot. Zij varen nationale en internationale wedstrijden, nk’s, ek’s, Texel, en volgen trainingen en trainingsweken. Ik voelde me weer een Pipi… Zo kwam ik terecht op Muiderzand met de bedoeling dat we als jeugd teams gingen trainen. Als je mee wilde doen dan deed je mee, het waren de eerste kennismakingstrainingen om te kijken wat er mogelijk zou zijn. Iedereen is tussen de 16 en de 23. Ik kwam samen met Janneke op een boot. Op Muiderzand hebben we zo zes weekenden lang getraind. Wanneer er geen wind was is er theorie gegeven hoe je roeren nu het beste kunnen staan zodat ze je niet afremmen of je boot de verkeerde kant opsturen en hoe je je zeil nu kan gebruiken. Wat is je zeil openzetten en wat is dan nu die ‘twist’. Wat kan je nog meer aan trim doen? Wat gebeurt er als je je mast naar achter zet? En soms was het ook bankzitten, voetballen, vervelen en wachten op wind. En zo gingen de zes weken voorbij, sloot muiderzand zijn hekken en verhuisden de boten naar de Braassem.

Nadat de boten zijn opgetuigd kleden we ons om. Voordat we het water opgaan hebben we eerst een voorbespreking. Wat we vandaag gaan doen is om de twee boeien zeilen en overstagjes oefenen en misschien nog spi heisen en strijken oefenen. Die zit er ook op bij de meeste! Het lijkt weinig voor vandaag maar een goede overstag gaat binnen enkele seconden en zo dat je boot het snelste kan draaien! Er wordt afgesloten met de mededeling waar we verzamelen en dat is ter hoogte van de kerk aan de overkant, hier is het namelijk diep genoeg als we omgaan. Op naar de boten! Warme mutsen, stratenmakers handschoenen want die hebben grip en zijn warm, en de vaseline pot komen te voorschijn.

We stuiteren over het water. En we gaan oefenen en oefenen. Af en toe hoor je opeens de rubberboot van de trainer achter je. Hij geeft tips wat we beter kunnen doen. Of duikt op als we om zijn gegaan. Ik baal als een stekker! Het is super koud! Het water is niet warmer dan 6 graden en de lucht 9. We zijn niet de enige…..Boven ons ging er al een om. Realiserend dat het een harde vlaag is die er aan komt zijn ook wij net te laat. Ik heb bijna geen gevoel meer in mijn voeten van de kou maar klim zo snel mogelijk op de boot om de schoten los te halen en de boot recht te trekken. Na een tweede keer wordt het mij nu echt te koud en we besluiten om terug te gaan. Binnen een half uur volgt nog een team. Binnen drie kwartier staat iedereen af te tuigen. Uiteindelijk is alles afgetuigd en zitten we aan de warme choco’s en tosti’s. En nabespreking……. Iedereen doet wel wat verkeerd, meestal doen we ook allemaal hetzelfde verkeerd. Spi heisen en strijken zijn we niet eens aan toegekomen! Op naar de volgende keer. En na de nabespreking wordt er gepraat over volgend jaar. De meeste van ons willen na de laatste training volgend seizoen verder trainen. Sommigen liever wat minder intensief maar ook dat mag. Het hangt van je eigen inzet af waar je aan mee gaat doen. Zo wil er van de broers eentje verder en zoekt nu een nieuwe teammember. Iedereen gaat nadenken voor zichzelf wat ze willen bereiken, hoe ze dat willen gaan doen en bedenken welke wedstrijden ze willen gaan zeilen. En ook in denk, droom weg, en vraag me af welke daarvan in een warm land zal zijn of dat tijdens Texel dit jaar nu echt het beloofde nieuwe Spaanse klimaat voor Nederland zich doorzet. Dat beloofd veel moois…
Zo verlaten we om kwart over vijf, na de kortste training met de meeste wind, de opeen na laatste training.

Myrthe Siebel